Kuc walijski

Przez tysiące lat Walia była domem kochanego przez Walijczyków kuca walijskiego. Rasa ta została ukształtowana przez tamtejszy klimat i ludzi, rozwijając się w wytrzymałego kuca, który świetnie sobie radził w trudnych warunkach. Niektóre z tych zwierząt przetrwały na wolności, inne pracowały u boku rolników, a jeszcze inne były rozpieszczane przez członków rodziny królewskiej. W średniowieczu te różnej wielkości kuce uważano za silne i szybkie konie – odpowiednie zarówno do pługa, jak i do walki. Jednak dopiero w XX wieku zostały one podzielone w księgach hodowlanych na sekcje w oparciu o wzrost i budowę.

Ponoć dzikie kuce walijskie z Południowego Kopyta były pierwotnie w posiadaniu rodziny Winterwellów, lecz zostały zapomniane i mogły cieszyć się wolnością. To im z kolei bardzo odpowiadało, toteż zwierzęta te świetnie się rozwijały na półwyspie. Ich łatwość w przystosowaniu się do różnych warunków sprawia, że wielu mieszkańców Jorviku ma kuca walijskiego – idealnego towarzysza do pracy, walki i odpoczynku. Wierzchowce te szybko się uczą i potrafią się zainteresować każdą dyscypliną, w której są szkolone, a do tego są przyjazne, co jest cechą charakterystyczną kucyków. Co więcej, mają rozmaite umaszczenie obejmujące wszystkie kolory jednolite.

Kuc walijski będzie dostępny, gdy osiągniesz poziom 7 oraz poziom reputacji „zaprzyjaźniona” u Hermita.